Afscheid nemen ...

En is dat niet wat we doen vanaf 't moment dat we geboren worden?

De cirkel van 't leven O

Ook heeft niemand ooit exact kunnen vertellen over hoe jij je voor kunt bereiden op moeder of vader worden! Het gevoel van leven, wat in jou groeit waar je heel weinig invloed op hebt, of als vader alleen maar naar kan vragen, raden en toezien. Terwijl er toch heel vaak ook iets van jou zich daar ontwikkeld.

Wat doet dat met ons, zijn we daar ons echt van bewust? En hoe voel je je daar bij?

En als je daar heel even maar dan ook heel even (in een mensenleven) aan gewend bent, ga je al weer afscheid nemen. Afscheid van de babytijd, kleuter, peuter, tiener en jong volwassene, de afhankelijkheid van jou, afscheid van dat wat niet meer is en soms ook wel fysiek afscheid.

Hoe bereid je je voor op wat komen gaat, welke trucen haalt jouw eigen emotie met je ratio uit? En zijn we ons daar dan altijd van bewust? Moeten we ons er van bewust zijn of alleen wanneer 't ons in de weg zit?

In mijn geval komt het met vlagen, wil ik me er van bewust zijn tegelijkertijd ook niet!

Want afscheid nemen is ook beetje sterven, iedere keer opnieuw! In stukje bij beetje sterven we, tot de nieuwe cirkel begint en er ruimte is om te kiemen en te ontspruiten, te bloeien en te groeien, in je kracht te staan en 't leven te vieren, tot we opnieuw los mogen laten, afscheid nemen en sterven, iedere keer opnieuw!

Leven is als een cirkel O, iedere keer opnieuw, in jou in mij en iedereen!

Zou je een hand in je rug willen, een sparringpartner, een luisterend oor... je bent van harte welkom om jouw pad samen met mij te lopen.

In liefde en licht!

Ik boek graag een sessie