Wauw... een jaar alweer, een jaar lang sta je in de kast bij Jan en mij achter de foto van jou en mama die genomen is op ons huwelijk. Alles wat er van je over is, een doos met de as van jou!
De as die we 5 mei 2021 zouden uitstrooien op zee, zoals je dat zelf graag wilde! Terug naar zee, daar waar jij je vrij voelde en waar je altijd een hang naar gehad hebt.
Wat een bijzondere dag zou het dit jaar zijn! Alleen ... hebben we golven van boven de 2 meter en kan er geen afvaart plaatsvinden. We maken grapjes onderling over hoe fijn je het bij ons in de kast hebt en er voor zorgt dat er met dit weer niet op zee gevaren kan worden om je uit te strooien ;-)
We proberen het volgende week weer!
Vijf mei 2020 ging je in alle rust over! Over naar de andere zijde zeggen ze dan weleens, over van stoffelijk naar fijnstoffelijk, over naar niet fysiek, over naar niet aanwezig ...!
Maar is dat zo? Ben je niet aanwezig?
In alles voel ik jouw aanwezigheid, elke morgen kijk ik bewust of onbewust even naar jou en zeg ik goedemorgen pap!
In gedachten hoor ik je en ben je aanwezig in de uitspraken die ik zelf, Miek of mama doen, in gedachten, wanneer ik mensen op TV hoor of berichten in de krant lees. Ik hoor je in wgedachten je opwinden over wat er nu gaande is, de rare situatie waar we het met z'n allen mee moeten doen. Rare tijd en soms voelt het alsof hier nooit een einde aan komt.
In huis bij mama voel ik je aanwezigheid nog sterker, de rode stoel waar ik nog niet in gezeten heb, waar ik nog net zo naast kan staan als toen je er nog fysiek in zat.
Langzamerhand ruimen we alle fysieke herinneringen op en is alles wat overblijft een gevoel in ons hart. Daar waar jij je goed genesteld hebt en je plek veroverd hebt.
Kijk ik naar mama zie ik jou, kijk ik naar mama dan hoor ik jou, op 15 dagen na 60 jaar getrouwd en nog veel langer samen! Lief en leed gedeeld!
Het deed je pijn om mama achter te laten en niet meer voor haar te kunnen zorgen. Mijn herinnering, mijn beeld aan dat laatste moment, wat jullie samen gepakt hebben, waarin jullie afscheid namen van elkaar, staat me zo helder voor ogen en kan ik zo blij van worden.
De liefde die daaruit sprak is een groot voorbeeld voor mij en neem ik voor altijd mee in mijn hart. De tranen die ik nu voel mogen met jou mee terug naar zee, daar waar ze meegenomen worden door jou en terugkomen in de liefde die ik voor je voel.
Lieve papa,
Liefde is, de mooiste vlinder;
Die even komt kijken hoe het gaat;
Liefde is, een zonnestraal;
Precies op de plek waar jouw foto staat!
